5 Νοε 2016

Αγαπητοί φίλοι των πάλαι ποτέ εκδόσεων Πορτοκάλι,
γράφω αυτό το μήνυμα με όλη τη συγκίνηση που δημιουργεί το να γυρίζεις πίσω για να αναφερθείς σ' ένα κεφάλαιο που έχει ήδη κλείσει.
Όπως γνωρίζετε οι εκδόσεις Πορτοκάλι δεν υφίστανται εδώ και καιρό. Η εταιρεία τέθηκε υπό εκκαθάριση και λύθηκε. Το Πορτοκάλι έκλεισε.
Τον Ιούνιο του 2012, εποχή που το Πορτοκάλι είχε τεθεί υπό εκκαθάριση, δημιούργησα αυτόν τον ιστότοπο και την αντίστοιχη σελίδα στο facebook 
• για να γνωστοποιήσω τα γεγονότα και την ιδιότητά μου ως υπεύθυνη της εκκαθάρισης, (μπορείτε να διαβάσετε την επιστολή μου μ' ένα ΚΛΙΚ)
• για να δώσω βήμα διαλόγου σε όσους τον επιθυμούσαν
• και για να περιγράψω την δραστηριότητα των εκδόσεων στη σύντομη ζωή τους.
Παρόλες τις τεράστιες δυσκολίες και το βαρύτατο οικονομικό και ψυχικό κόστος το Πορτοκάλι ούτε κρυβόταν ούτε απουσίαζε.
Οι εκδόσεις Πορτοκάλι δεν υπάρχουν πια. 
Θέλω να σας ευχαριστήσω για την καλή ανάμνηση που έχετε διατηρήσει. Το Πορτοκάλι είχε εκδώσει ποιοτικά βιβλία, προσεγμένα σε όλα τα στάδια της δημιουργίας τους, γιατί είχε τη χαρά να πλαισιώνεται από εκλεκτούς συγγραφείς, εικονογράφους και συνεργάτες. Θα ήθελα να ξέρετε ότι σας θυμάμαι έναν έναν ξεχωριστά με αγάπη. Η ίδια αγάπη περιβάλλει καθένα από τα βιβλία, που με δένουν μαζί τους αμέτρητες ώρες προσωπικής εργασίας. Τη νιώθω έντονη κάθε φορά κοιτάζω το ράφι στη βιβλιοθήκη όπου βρίσκεται το αρχείο του Πορτοκαλιού. 
Θα ήθελα να κλείσω με το ποίημα της Ζωής Καρέλλη που είχε φέρει σαν δώρο η εκλεκτή, αγαπητή και αείμνηστη πλέον Ελευθερία Δροσάκη πριν από δέκα χρόνια (για πότε πέρασαν!) και που δεν αποχωρίστηκα ποτέ. 
Το πορτοκάλι ή χρυσόμηλον
(διαβάστε το μ' ένα ΚΛΙΚ)
Σας χαιρετώ εγκάρδια
Τέτη